(23/04)Back in Sydney... I

Hallo allemaal!!

Ten eerste: Sterkte/Succes met lezen!! ;)

Twee en een halve week geleden ging ik op vakantie, nu is het alweer een paar dagen voorbij... Wat gaat de tijd snel en wat kun je in een korte tijd toch veel meemaken. In dit E-mailtje volgt mijn poging om zoveel mogelijk van deze trip met jullie te delen.

Het was echt een geweldige reis 3500 kilomter zichzaggend door een schitterend land. Zoveel gezien, meegemaakt en ervaren. Ik heb een super tijd gehad, in een leuke groep met een top tourguide. Tot nu toe zeker het hoogtepunt van mijn tijd in Australi$B!&(B.. Zal hier de rest van mijn leven vaak aan terug denken en dat zullen alleen maar mooie gedachten zijn. Behalve het feit dat het voorbij is dan. Nu, een week later, heb ik nog tijd nodig om alles te verwerken. Begin me zelfs af te vragen of dat ooit gaat lukken. Ik hoop dat het me lukt om alles een beetje geordend op te schrijven. Het is in ieder geval veel knip en plak werk geweest om hiervoor te zorgen. Ik weet nu nog niet waar te beginnen...

...Natuurlijk gewoon bij het begin Maar eerst een 'korte' samenvatting omdat ik merk dat ik erg veel te vertellen heb, wat voor jullie misschien niet allemaal even interessant is om te lezen. De gedetailleerde 'van dag tot dag' beschrijving volgt na de samenvatting.

Als het jullie te veel is dan kan ik me dat goed voorstellen, zie maar hoever je komt :). Ik heb elk woord met plezier geschreven en deze mail heeft er zeker aan bijgedragen om mijn eigen gedachten op orde te krijgen.

Samenvatting

7 April vertrekken we met 10 man op weg naar Alice Springs. Onderweg hebben we zo ongelofelijk veel meegemaakt dat ik lang niet alles kan beschrijven. Ik probeer het in drie delen op te delen. Een gedeelte over de Aboriginals. De geschiedenis van de Europese Settlers en de schitterende natuurverschijnsels.

- Aboriginals
In totaal hebben we 4 dagen/dagdelen met Aboriginals gesproken.
Van gewone boeren die hun hoofd boven water proberen te houden, tourguides die alles over de geschiedenis van de verschillende volkeren, het geloof en de gebruiken kunnen vertellen tot een halfbloed die zijn hele leven lang op zoek is naar zijn eigen afkomst/geschiedenis en daar ontzettend boeiend en open over verteld.
Het was erg interessant en verrassend om de cultuur en geschiedenis ook vanuit deze kant te leren kennen. Dit heeft een heel ander beeld gevormd dan dat ik mezelf had geschapen vanuit boeken en andere informatie bronnen (muzea, cultuur centrums ect.).

- Eeste Europeanen, de settlers (vestigers?) van South Australia en Northern Territory
Tijdens deze tour hebben we vele plaatsen bezocht die gevestigd zijn om de originele Telegraaflijn en de eerste spoorlijn in werking te houden (De wereldberoemde Ghan-trein). Ook hebben we de nieuwe spoorlijn gezien welke twee jaar geleden pas is verlengd tot in Darwin.

Andere belangrijke gebeurtenissen in de westerse geschiedenis van de outback zijn:
* Coober Pedy. Een mijnstadje (Opal) waar meer dan de helft van de mensen onder de grond woont. Een van de 2 warmste plekken van Oz, waar 's zomers de temperatuur vaak boven de 40 graden reikt. Coober Pedy (afgeleid van het aboriginal 'Kopa Pity' wat 'witte in hol' betekend) levert 80% van het Opal in de gehele wereld.
* Het begin van de Flying doctors service. Het verlenen van spoedeisende hulp in de outback;
* Het begin van de School of Air. Dezelfde technieken die de Flying Doctors gebruiken, worden ook ingezet om de kinderen in de meest afgelegen delen van Australi$B!&(Bte onderwijzen.
* Dogfence, een oorspronkelijke 9600 kilometer lang zigzaggend hekwerk om de Dingo's vanuit het noorden uit het zuiden te houden ter bescherming van de grootste schapenindustrie van de wereld. Nu is dit hekwerk teruggebracht tot 4800 km.

-Natuurschoon
Natuurlijk heeft de outback ook qua natuur nog veel moois te bieden. Het is niet voor te stellen hoeveel verschillende landschappen we doorkruist hebben. Schitterende bossen, totaal verschillende bergketens. Uitgestrekte vlaktes van alleen zand, zout of steen. Het is gewoon jammer dat je soms zo moe bent dat je in slaap sukkelt tijdens het rondtouren, ik wil alles zien!

De mooiste plaatsen die ik heb gezien:
- Flinders NP;
- Eyre lake, een zoutvlakte van 1 miljoen km2;
- Breakaways (bergketen)
- Painted Dessert (vlakte met alle kleuren van de regenboog, schitterend).
- Dalhouse Springs. In het midden van de woestijn, in het midden van de nacht naakt zwemmen in water van 37 graden onder een schitterende sterrenhemel met verder geen lichtje aan de lucht... A-mazing!
- Uluru. DE steen (Ayers Rock) waar heel de outback om draait. Echt onwerkelijk. Vooral mooi om te zien bij zonsondergang waarbij de steen elke minuut van kleur lijkt te veranderen.
- Kata Tjuta (the Olga's). Een steenformatie die ik mooier vond dan Uluru. Zeker net zo onwerkelijk.
- Kings Canyon (Bergketen)
- Redbank Gorge (Smalle opening tussen bergen waar een soort van beekje door stroomt. Soms is de gleuf nog geen meter breed met aan beide zijdes metershoge rotsformaties. Adembenemend om daar te zwemmen.


Enkele hoogtepunten van deze 10 dagen:
- 8 overnachtingen in een swag, slapend onder de sterrenhemel;
- 1 overnachting ondergronds in ons eigen huisje;
- meer dan 3500 kilometer rijden door de outback;
- 4 lekke banden;
- duizende vliegen;
- elke dag 30+ graden;
- de paashaas op bezoek!;
- Mijn eerste bijnaam 'Pee-Wee' was geboren nadat ik voor de zoveelste dag elke toiletstop nodig had :). Ik was eigenlijk wel tevreden met mijn eerste bijnaam; Blue's Brothers;
- De zogenaamde dingo die mijn slipper gejat had. Waardoor ik 's nachts hinkelend op zoek naar mijn slipper(zonder resultaat) mijn behoefte moest gaan doen. Tweede bijnaam geboren; 'one-legged-Dingo'
- Watergevechten in en rond de auto tijdens en na de lunchbreaks :);
- De wandelingen door Kata Tjuta en Kings Canyon;
- De adventure Swim door de Redbank Gorge.

Het dieptepunt van de hele trip:
- De boom die mij gebeten heeft :(

Naast giftige slangen, spinnen en wat dan ook blijkt dat ze hier ook giftige bomen hebben. Blijkbaar heb ik me een avond bij het verzamelen van het hout voor het kampvuur mijn been opengehaald aan een tak ofzo. Dit heb ik op dat moment zelf niet gemerkt, maar 1 of twee dagen later, na de wandeling door Kata Tjuta was mijn been opgezwollen en rood rond de snee die mij die ochtend voor het eerst was opgevallen. 's Avonds kon ik mijn been amper meer bewegen en zag het er echt niet uit. De volgende dag heb ik na de zonsopkomst bij Uluru de wandeling rond Uluru zelf moeten missen omdat ik totaal niet meer kon lopen. In het medisch Centrum heb ik antibiotica gekregen met de mededeling dat ik de komende dagen rust moest houden.

Mij niet gezien! die zelfde avond heb ik nog een hele wandeling mee gehinkeld (de one-legged-dingo werd een one-legged-kangaroo, en nadat ik me een mooie wandelstok gevonden en bewerkt had was ook Gandalf de kreupele geboren) om de dag erna de 7 kilometer lange wandeling door Kings Canyon te volbrengen (naast mijn geblesseerde been had ik nu dus kramp in mijn andere been van het hinkelen de dag ervoor, en het compenseren van mijn andere been vandaag). Toen ik de volgende dag ook nog de adventure swim erop had zitten van 2.5 km lang waarbij ik alleen mijn armen kon gebruiken, had mijn lichaam zo ongeveer zijn max wel bereikt. Dat was ook af te lezen aan mijn been welke nu gezwollen en rood was van net onder me knie tot bijna aan mijn tenen.

Gelukkig zat de tour er nu op, heb ik verder weinig hoeven missen en kon ik in Alice Springs rustig aan doen (kwam goed uit! kon toch niets meer). Na twee dagen rust in het hostel was de pijn ongeveer weg, maar de zwelling en het rode was nog steeds erg hevig. Omdat de tourguide de dag daarna weer moest vertrekken en hij zekerheid wilde hebben dat het goed zou komen heeft hij me naar het ziekenhuis in Alice gebracht (ik voelde dat het wel goed zou komen) waar ik een injectie met extra antibiotica en een met nog wat rommel heb gekregen. Plus een nieuw doosje antibiotica omdat de andere bijna leeg was.

Dinsdags, voordat ik naar Sydney zou vertrekken ben ik nog op controle geweest. Ondertussen zag het er allemaal weer beter uit. Mijn schoenen passen weer en het rode was bijna weggetrokken. Dus ik mocht gelukkig gaan. Nu 3 dagen later heb ik alleen nog wat jeuk en waarschijnlijk een blijvend litteken. Maar gisteren heb ik alweer een dagje gewerkt, dus lichamelijk ben ik weer 100% fit, geestelijk moet ik nog steeds bijkomen van de hele trip.