Daar gaan we dan!

Zondag 7 Oktober 2012 was het weer zover. Een volgend avontuur. Dit keer ben ik samen met Maite naar Vietnam en Laos gegaan. Onze eerste reis samen... Leuk!!

Voor mij is het de eerste keer dat ik echt in Azië ben. Op de weg heen en terug naar Australië ben ik wel een paar dagen in Singapore en Hong Kong geweest, maar dit is het 'echte' Azië; gaaf!

Maite was met vriendinnen al eerder een keer voor een paar weken in Thailand geweest, maar had daar relatief weinig rondgetrokken.

Voor ons beide was het dus wel spannend, we wisten niet wat ons te wachten stond. Gelukkig vinden we dat eigenlijk ook wel weer leuk.

Na een goedverlopen reis kwamen we redelijk gebroken (het was toch 14 uur vliegen) aan in Ho Chi Minh City, het vroegere Saigon. Tegenwoordig telt de stad 7.5 miljoen inwoners en waarschijnlijk evenveel (of misschien meer) scooters. Jemig wat een drukte!!! Vanaf het vliegveld gingen we met de taxi naar het (backpackers) centrum. Onderweg verbaasde we ons over het verkeer. Hoewel er relatief weinig autos rijden, is het alsnog (of misschien wel des te meer) CHAOS! Overal waar je kijkt zie je scooters, scooters, brommers en motors kris-kras door elkaar heen manuvreren.

Pas na een tijdje begin je langzamerhand te zien dat er wellicht een bepaalde structuur is. Maar of die nu is: Gaan waar je kan gaan of gas in en ogen dicht, ben ik eigenlijk nog niet over uit :).

Maar in de twee dagen dat we in deze stad waren, heb ik geen ongeluk gezien. Ook de weinige auto's die er rijden zien er weinig (maar wel wat) gedeukt uit.

Maar hard kan een botsing eigenlijk ook niet gaan. Veel hoger dan 40 km/u zal de snelheid zelden zijn. Toch denk ik dat het verkeer hier zich sneller voorbeweegt dan in Nederland bijvoorbeeld. Het feit dat iedereen op scooters zit en er dus weinig auto's zijn, heeft als fijne bijkomstigheid dat ik ook geen files gezien heb (tenzij honderd scooters naast, achter, door, maar niet niet op elkaar ook als file telt).

In Ho Chi Minh City hebben we wat rond gewandeld, een oorlogsmuseum bezocht, lekker gegeten (maar wel met a rat in the kitchen) en plannen gemaakt voor het vervolg.

We sliepen in een guesthouse gewoon in een kamer bij mensen thuis. We konden gewoon elk moment van de dag de kleine woonkamer binnenlopen en naar onze kamer gaan. Deze was gelukkig wel netjes, met airco en zoals bijna alle plaatsen daarna een douche bij de WC zonder eigen douchebak. Dus elke keer konden we alles nat spetteren :).

Bijzonder vond ik het War museum waar buiten een heel scala aan oorlog spul stond. Vliegtuigen, een heli, luchtafweer materiaal.

oorlogsmuseum impressive
Riviercruise en eten