Baños

Hallo allemaal!

Ik zie net dat PSV aan t voetballen is en het is nog live ook... Slaap ze dus lekker op het moment van schrijven, want het schijnt weer saai te zijn. Ik mis dus niets :). Dat ze alles maar lekker met 1-0 winnen en het goede voetbal bewaren voor als ik terug ben!.

Hier is alles prima, ik heb weer erg veel meegemaakt sinds mijn vorig berichtje. Zo ben ik op weg naar Cuenca, de place to be voor de bruiloft, berooft van mijn Minidisk en zonnebril. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar hebben gekregen want ik dacht toch wel mijn spulletjes in de gaten te hebben. Respect dan maar voor de kunstenaar. Gelukkig heb ik het belangrijkste nog, mezelf, het bewijs hiervan en wat plastic en papier om dit te kunnen blijven onderhouden. De rest is vervangbaar :).

Vrijdag (vorige week dus) ben ik na de vrij vermoeiende busreis aangekomen in Cuenca en ben ik direct bij Tania en Niek op bezoek geweest. Even lekker gegeten en bijna de complete familie ontmoet.

Het was erg gezellig en ik vond het wel prettig dat ik de belangrijkste gezichten zo in ieder geval al een keer gezien had alvorens D-day begon.

Robbert is een dagje later met zijn broer (Marco) en neefje (Andre) met het vliegtuig overgekomen. Zo hebben ze samen met zijn drietjes nog even in Quito kunnen doorbrengen.

De dag van de bruiloft begon vooral voor Niek en Tania vrij hectisch. Er moest nog heel wat aan voorbereidingen getroffen worden. Daarom waren de optochten mbt drie koningen dan ook niet waar we op stonden te wachten. Maar als het dan toch voorbij komt, moeten we er ook maar van genieten. Waar we wel op aan het wachten waren op dat moment was de auto om zo met bijna alle broers van het bruidspaar even te gaan eten. De jongste broer van Tania was er niet bij, die plek heb ik maar even ingenomen. Tania zelf en de ouders waren er ook niet bij...

Ook bleek later de drankhandel gesloten te zijn waardoor Niek nog meer vertraging opliep. Met wat stress en haasten (ik heb nog even wat dassen moeten knopen) zijn we toen met zijn allen naar de kerk gegaan, alwaar we nog steeds de eerste bleken te zijn.

De moeder van Niek heeft Niek toen naar het altaar gelopen waar niek toch wel zeker 10 minuten alleen heeft mogen genieten van het moment wat komen ging. Maar toen de muziek begon te spelen en Tania heel langzaam en heel mooi door haar vader naar het altaar werd geleid, kon de avond eindelijk beginnen.

En een mooie avond was het! Eerst de mis en daarna het feest. Van de woorden van de pastoor heb ik weinig meegekregen maar toch was het erg mooi om mee te maken. Na het ja-woord moest nog iedereen een keer met het paar op de foto zodat alles bij elkaar toch wel even duurde. Nadat ik met enkele vrienden (?) van Tania met het bruidspaar op de foto was gezet, riep een van Tania´s tantes me bij haar. Toen ze me uitgehoord had en wist dat ik nog vrijgezel was, begon ze me aan elke mooie vrijgezellige meid voor te stellen :).

Het feest kon beginnen, alleen waren Tania en Niek nog niet binnen! Dus kon het feest toch nog niet beginnen. Met veel honger in onze buikjes hebben we nog een hele tijd moeten wachten tot het bruidspaar was gearriveerd. Op locatie (die erg mooi was!) werden eerst namelijk nog veel foto´s gemaakt. Later vertelde Niek nog dat de chauffeur eerst nog wat prive zaakjes rond aan het brengen was alvorens ze Tania en Niek naar de bestemming bracht. Een beetje vreemde timing...

Maar nadat alles goed en wel begonnen was, barste het feest ook echt los. Eerst nog even lekker eten, daarna werd het feest door de vaders en niek geopend, daarna volgde al snel de wiskey (en dan ook de hele avond alleen maar wiskey) en begon de muziek te draaien.

Nu moest en zou er gedanst worden en zo geschiedde. Tot het einde door zo ongeveer op de dansvloer gestaan, met kleine (en gewenst en noodzakelijke) pauses om uit te rusten. Even die stijve heupen losgooien en gaan met die banaan... Geen teentjes geraakt, dus ik ben er wel trots op, haha.

Het was erg gezellig en daarom ook jammer dat het dan ook weer zo voorbij was...

Groeten!

Mark