Nazca, Cusco, gastgezin en school
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Mark
12 Oktober 2010 | Peru, Cuzco
Hallo allemaal!
Heb je even?...
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen. De afgelopen dagen ben ik zo druk bezig geweest met naar school gaan, mijn gastgezin leren kennen, enz., dat ik even geen zin had om achter de computer te kruipen om verslag te brengen. Hier gaan we dan!
Nazca:
Om te beginnen even een quote van twee posts geleden omtrent de Nazca lijnen:
"Of ik ze ook daadwerkelijk ga bezichtigen is afhankelijk van de prijs, drukte en betrouwbaarheid van de vliegtuigjes". Dat ik ze bezocht heb, heb ik al geschreven. De prijs was oké, de drukte was geen probleem en over de betrouwbaarheid kan ik alleen maar zeggen dat ik geluk gehad heb...
Lees het volgende krantenartikel van de BBC maar, enkel drie dagen nadat ik mijn vlucht aldaar had:
http://www.bbc.co.uk/news/uk-11460644
(helaas moet je de link kopiëren en plakken in je adresbalk van je internet browser, waarbenjij.nu snapt niet dat het deel achter de '-' bij de link hoort en het snapt ook geen HTML code...)
Het lezen van zo'n bericht gaf me toch een raar gevoel moet ik zeggen. Gecondoleerd aan de nabestaanden... En mam: Ook al geloof ik er niet in, toch bedankt voor je engeltje uit Lourdes :).
Maargoed, rationeel gezien is de kans erg klein: Er zijn 10 maatschappijen, die per dag 150 vluchten uitvoeren, dat wetende is de kans kleiner dan 1 op 50000 gebaseerd op afgelopen jaar. Ik acht de kans groter dat je hier in een bus zit die zich in het ravijn stort... Maargoed, daar moet je niet teveel over nadenken. Anders kun je beter thuis voor de buis zitten en je verslikken in een doperwt...
Cuzco:
De eerste dag in Cuzco heb ik dus door de drooglegging ivm de (lokale) verkiezingen geen feestje kunnen vieren in het party hostel. De tweede avond ben ik met Alex doormiddel van zijn 'secret knock' in een gesloten kroeg beland waar hij bevriend is met de eigenaar. Daar hebben we toch een biertje kunnen doen voordat ik aan mijn 2e schoolleven ga beginnen :).
Alex heeft me ook een rondleiding door de stad gegeven. Cuzco staat op de beschermde UNESCO World Heritage lijst. En terecht! Wat is dit een mooie stad zeg! Lopend door alle smalle straatjes en steegjes voelt het alsof je ineens in de middeleeuwen bent beland. De stad is een mix van pre-Inca, Inca en Spaanse bouwstijlen door elkaar.
Helaas hebben de Spanjaarden om hun 'macht' te tonen ongeveer alles van de Inca's met de grond gelijk gemaakt. Of beter gezegd, ze hebben de onderste twee a drie meter van elke muur laten staan, om zo een sterke fundering te hebben waarop alles opnieuw is gebouwd. Waar de muren van de Inca's met ongelofelijk grote stenen kaarsrecht en precies zijn gebouwd, hebben de Spanjaarden daarbovenop eigenlijk maar wat aangerommeld met een hoop minder bij elkaar passende stenen, bij elkaar gehouden door iets als cement.
Het is dat de Spanjaarden buskruit hadden (en waarschijnlijk een nog sterker wapen: de pokken, waartegen de inca's geen resistentie hadden). Een wedstrijdje groots en netjes bouwen hadden ze zeker verloren!
Afgelopen zondag heb ik een citytour bijgewoond om de verschillende Inca bouwwerken in, en vooral om, de stad te bezoeken. Dit was erg mooi, interessant en indrukwekkend. Het is moeilijk voor te stellen hoe het ooit was en jammer om te zien wat er nu nog maar van over is. De komende weken ga ik nog wat musea bezoeken.
Hopelijk is mijn Spaans tegen het einde goed genoeg om de te snel pratende gidsen te volgen! Ik versta nu al beter het verhaal in het Spaans dan het verhaal in hun uiterst vriendelijke, doch niet echt succesvolle, poging in het Engels. Met de twee verhalen samen, kan ik een redelijk beeld vormen volgens mij.
Gastgezin:
Vorige week zondag ben ik met open armen ontvangen door het gastgezin in Cuzco. Ik woon nu samen met (zoals eerder genoemd) de vrouw des huizes Evelia, haar dochter Cinthia en haar dochter Evelia (II). Tevens woont er ook nog een vrouw van een jaar of 35 a 40, Poncha, die op haar 6e door Evelia is geadopteerd omdat haar ouders bij een ongeluk om het leven zijn gekomen. Die ouders waren vrienden van Evelia. Gelukkig(?) ben ik niet de enige man in het huis. Er woont tevens nog een Amerikaan (Daryl) van 21 jaar in dit gezin. Hij blijft tot ergens in december, studeert Spaans aan de Universiteit van Cleveland (Ohio) en is hier een half jaar om, op de zelfde school als ik, (in zijn geval: beter) Spaans te leren.
Het huis waar ik nu woon is voor Peruviaanse begrippen best groot en luxe. Het bevindt zich in een redelijk nette wijk, zo'n 45 minuten lopen van mijn school en bijna een uur lopen van het centrum. Op zich een eind lopen, maar die training kan ik goed gebruiken als ik de Inca trail wil overleven! Bovendien is een taxi pakken niet zo'n heel groot obstakel. Voor zo'n 2,5 soles (zeg 70 cent) ben je al in het centrum.
En je wilt niet weten hoeveel taxi's hier rijden! Of ja, taxi's... Iedereen die een auto kan betalen, plakt op de voorruit een sticker 'TAXI' lijkt het. Zelfs in de meest afgelegen wijken komt om de minuut een 'taxi' voorbij! :) Er zijn een paar officiële taxi's die er redelijk uitzien en waar je wat beenruimte hebt. Maar er rijden heel wat meer kleine en Daewoo's (heul veul en oud! Volgens mij is die tent namelijk al minimaal 10 jaar failliet), Fiat Cinquecento e.d. rond. En stuk voor stuk zouden die auto's hier niet door de keuring komen :).
Maar goed, als ik een keer geen zin heb om te lopen, is het een prima alternatief én een hele ervaring op zich! Kris-kras knallen alle auto's door elkaar heen, met zijn vieren naast elkaar op een tweebaansweg, om van de meest rechtste 'baan' op het laatst naar links te schieten om zodoende de afslag niet te missen. En elke actie gaat gepaard met de welbekende zuid-Amerikaanse toeter, waarop iedere andere automobilist die het ziet (zonder er zelf last van te hebben) netjes terug toetert. Ze rijden hier rond met de hand continu op de claxon gepositioneerd. Maar zo was het in Ecuador ook af en toe :).
En ander alternatief is de 'bus'. Geen grote bussen zoals wij ze kennen, maar van zo'n minivans/schildersbusjes waar ze alles uitgesloopt hebben zodat er zoveel mogelijk man in gepropt kunnen worden als sardientjes in een blik. Met de bus kun je vervolgens voor 60 soloscent mee. Dat is zeg maar 15 eurocent...
Afgelopen week was het ook voor het eerst tijd om de was te doen, samen met Evelia zijn we zeker 2 uur bezig geweest, the old fasion way! Nog net niet met een wasbord, maar met een 'wasmachine' waarin je was langzaam ronddraait in een open trommel in koud water. Echt schoonmaken doe je met de hand én een half pak wasmiddel... Of misschien ruikt het nu vooral lekker 'schoon'. Maar goed, dat is ook wat waard :).
Na 10 minuutjes in de 'wasmachine' wordt alles overgeheveld naar een andere bak water, om het sop (en das best veel met een half pak waspoeder!) kwijt te raken. Daarna weer in een andere bak met wasverzachter (ook weer niet te zuinig! We zijn hier geen Hollanders zal ze wel gedacht hebben!?). Als laatste gaat alles in een langzaam draaiende 'droogtrommel' om nog een beetje meer water eruit te persen.
Daarna kan alles nog 1 a 2 dagen in de zon hangen. Bij het overhevelen van bak naar bak mag je alles elke keer uitwringen. Dus het is nog hard werken ook, met lamme poten als resultaat!
Al deze stappen herhaal je drie keer; eerst wit, dan licht, dan donker. Allemaal in hetzelfde water. De volgende keer breng ik het wel voor een paar soles naar een wasserette denk ik.
A) omdat ik lui ben
B) omdat ik mijn gastgezin hier er
niet mee wil belasten.
Het is onmogelijk de was te doen zonder hun hulp te krijgen. Trouwens ik heb van horen zeggen dat ik nog nooit een vrouw zal hebben gezien die zo blij wordt van vuile was als bij een wasserette hier. Dus waarom ook niet! :)
Stappen:
Wasserettes zijn niet duur, om over de taxi en bus dus maar niet te spreken. Het stappen kan zelfs gratis! Bij elke bar staan ze je binnen te lokken met vouchers voor gratis drank. Ik ben met een paar man van school, als echte Hollanders, dus drie keer langs elke tent gelopen om zo van al die gasten, per tent, drie keer een voucher te krijgen. Dan kan de kroegentocht beginnen, haha! Ik moet wel zeggen dat de eerste keer meteen de laatste keer is geweest. Wat een rotzooi is die gratis 'baco' zeg!
Nog nooit zo'n koppijn gehad, haha :). Of zou het door de hoogte (>3500 meter) komen? Of door slaapgebrek (1 uur slaap)? Hmm, om de echte oorzaak te vinden ga ik het principe van uitsluiten maar toepassen... Ik ben soms wat hardleers, zullen we maar zeggen :).
Aan die hoogte van 3500 meter kan ik weinig veranderen. De één uur slaap is wel geheel mijn eigen fout. Ik dacht bij binnenkomst bij het gastgezin aardig te zijn om met een bos bloemen voor Evelia (I) en een kadootje voor Evelia (II) aan te komen. Aardig? Vast (de bos bloemen heeft het wegens gebrek aan water niet lang gehouden), Slim? Nee! Ik had Evelia (II) een bal cadeau gegeven, dat wordt de volgende keer een boek!
De eerste twee dagen heb ik af en toe met haar en de hond met de bal gespeeld. De ochtend na het stappen (zaterdag, dus ik was vrij van school en klaar om lekker lang uit te slapen), stond ze al stuiterend met de bal om 6 uur 's ochtends voor mijn slaapkamer te wachten. En een stuiterende bal op een harde vloer is, met een kater en één uur slaap, uh, tamelijk... uh, vervelend! Pfff, het is lang geleden dat ik zo sacherijnig wakker werd, haha :).
De zon gaat hier om 17:30 onder, maar komt ook om 5:30 op. Dus start de dag rond die tijd in dit gezin. Gelukkig mag ik op een normale dag 'uitslapen' tot 7 a 7:30 uur, zodat ik precies op tijd ben voor ontbijt alvorens ik om 14.20 naar school moet :). Ach, alles went en tijdens mijn laatste baan was het niet anders. Afgelopen vrijdag stond ik bijvoorbeeld (vrijwillig) om 6:00 's ochtends op om ‘Paleta Frontón’ te spelen. Dat is een beetje zoals squash (dus tegen een muur) op een halve tennisbaan met een slaghout 1 tegen 1 of 2 tegen 2 te spelen.
Verder is het leven in het gezin erg gezellig met lekker eten en conversaties met handen en voeten. Cinthia kan redelijk Engels, maar is er weinig ivm haar werk in een hotel. De rest kan misschien enkele woorden Engels. Maar met handen, voeten en een woordenboek kom je best ver. Voor mijn gevoel heb ik in de eerste week school al behoorlijk wat geleerd.
School:
Waarschijnlijk heb ik tijdens mijn toelatingsexamen per ongelijk wat goeds gezegd en geschreven. Want zonder ook maar kennis van de basis qua grammatica of zelfs een werkwoord als 'zijn' (daar hebben ze in het Spaans twee varianten van) te kennen, mocht ik in een klas (van drie) beginnen met twee meiden die al een stuk verder zijn met hun Spaans dan ik. Hoewel ik grammaticaal snap wat ik geleerd heb, en het straks hopelijk ook kan toepassen, ben ik blij dat ik deze week gedegradeerd ben van, laten we zeggen, groep 5 naar groep 3. Nu leer ik tellen, het gebruik van de verschillende vormen van ‘zijn’ en andere basics.
Hopelijk kan ik aan het eind van mijn lessen hier groep 5 overslaan om nog een beetje van groep 6 mee te pakken: Het gebruik van de verleden tijd. Maar ach, de toekomst is toch veel belangrijker, dus zo erg is het niet als ik dat mis ;).
De komende drie weken zullen veelal meer van hetzelfde zijn, ik verwacht daarom niet dat ik heel veel te vertellen zal hebben. Mocht dat toch anders zijn, lezen jullie het vanzelf hier! Daarna gaat mijn Inca trek beginnen, daar kijk ik echt naar uit! Wel moet ik vooraf nog even gaan shoppen. Want het gaat kouder en waarschijnlijk natter worden dan ik dacht!
Ik hoop dat alles goed met jullie gaat, laat wat van je horen!
Hasta pronto!
Heb je even?...
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen. De afgelopen dagen ben ik zo druk bezig geweest met naar school gaan, mijn gastgezin leren kennen, enz., dat ik even geen zin had om achter de computer te kruipen om verslag te brengen. Hier gaan we dan!
Nazca:
Om te beginnen even een quote van twee posts geleden omtrent de Nazca lijnen:
"Of ik ze ook daadwerkelijk ga bezichtigen is afhankelijk van de prijs, drukte en betrouwbaarheid van de vliegtuigjes". Dat ik ze bezocht heb, heb ik al geschreven. De prijs was oké, de drukte was geen probleem en over de betrouwbaarheid kan ik alleen maar zeggen dat ik geluk gehad heb...
Lees het volgende krantenartikel van de BBC maar, enkel drie dagen nadat ik mijn vlucht aldaar had:
http://www.bbc.co.uk/news/uk-11460644
(helaas moet je de link kopiëren en plakken in je adresbalk van je internet browser, waarbenjij.nu snapt niet dat het deel achter de '-' bij de link hoort en het snapt ook geen HTML code...)
Het lezen van zo'n bericht gaf me toch een raar gevoel moet ik zeggen. Gecondoleerd aan de nabestaanden... En mam: Ook al geloof ik er niet in, toch bedankt voor je engeltje uit Lourdes :).
Maargoed, rationeel gezien is de kans erg klein: Er zijn 10 maatschappijen, die per dag 150 vluchten uitvoeren, dat wetende is de kans kleiner dan 1 op 50000 gebaseerd op afgelopen jaar. Ik acht de kans groter dat je hier in een bus zit die zich in het ravijn stort... Maargoed, daar moet je niet teveel over nadenken. Anders kun je beter thuis voor de buis zitten en je verslikken in een doperwt...
Cuzco:
De eerste dag in Cuzco heb ik dus door de drooglegging ivm de (lokale) verkiezingen geen feestje kunnen vieren in het party hostel. De tweede avond ben ik met Alex doormiddel van zijn 'secret knock' in een gesloten kroeg beland waar hij bevriend is met de eigenaar. Daar hebben we toch een biertje kunnen doen voordat ik aan mijn 2e schoolleven ga beginnen :).
Alex heeft me ook een rondleiding door de stad gegeven. Cuzco staat op de beschermde UNESCO World Heritage lijst. En terecht! Wat is dit een mooie stad zeg! Lopend door alle smalle straatjes en steegjes voelt het alsof je ineens in de middeleeuwen bent beland. De stad is een mix van pre-Inca, Inca en Spaanse bouwstijlen door elkaar.
Helaas hebben de Spanjaarden om hun 'macht' te tonen ongeveer alles van de Inca's met de grond gelijk gemaakt. Of beter gezegd, ze hebben de onderste twee a drie meter van elke muur laten staan, om zo een sterke fundering te hebben waarop alles opnieuw is gebouwd. Waar de muren van de Inca's met ongelofelijk grote stenen kaarsrecht en precies zijn gebouwd, hebben de Spanjaarden daarbovenop eigenlijk maar wat aangerommeld met een hoop minder bij elkaar passende stenen, bij elkaar gehouden door iets als cement.
Het is dat de Spanjaarden buskruit hadden (en waarschijnlijk een nog sterker wapen: de pokken, waartegen de inca's geen resistentie hadden). Een wedstrijdje groots en netjes bouwen hadden ze zeker verloren!
Afgelopen zondag heb ik een citytour bijgewoond om de verschillende Inca bouwwerken in, en vooral om, de stad te bezoeken. Dit was erg mooi, interessant en indrukwekkend. Het is moeilijk voor te stellen hoe het ooit was en jammer om te zien wat er nu nog maar van over is. De komende weken ga ik nog wat musea bezoeken.
Hopelijk is mijn Spaans tegen het einde goed genoeg om de te snel pratende gidsen te volgen! Ik versta nu al beter het verhaal in het Spaans dan het verhaal in hun uiterst vriendelijke, doch niet echt succesvolle, poging in het Engels. Met de twee verhalen samen, kan ik een redelijk beeld vormen volgens mij.
Gastgezin:
Vorige week zondag ben ik met open armen ontvangen door het gastgezin in Cuzco. Ik woon nu samen met (zoals eerder genoemd) de vrouw des huizes Evelia, haar dochter Cinthia en haar dochter Evelia (II). Tevens woont er ook nog een vrouw van een jaar of 35 a 40, Poncha, die op haar 6e door Evelia is geadopteerd omdat haar ouders bij een ongeluk om het leven zijn gekomen. Die ouders waren vrienden van Evelia. Gelukkig(?) ben ik niet de enige man in het huis. Er woont tevens nog een Amerikaan (Daryl) van 21 jaar in dit gezin. Hij blijft tot ergens in december, studeert Spaans aan de Universiteit van Cleveland (Ohio) en is hier een half jaar om, op de zelfde school als ik, (in zijn geval: beter) Spaans te leren.
Het huis waar ik nu woon is voor Peruviaanse begrippen best groot en luxe. Het bevindt zich in een redelijk nette wijk, zo'n 45 minuten lopen van mijn school en bijna een uur lopen van het centrum. Op zich een eind lopen, maar die training kan ik goed gebruiken als ik de Inca trail wil overleven! Bovendien is een taxi pakken niet zo'n heel groot obstakel. Voor zo'n 2,5 soles (zeg 70 cent) ben je al in het centrum.
En je wilt niet weten hoeveel taxi's hier rijden! Of ja, taxi's... Iedereen die een auto kan betalen, plakt op de voorruit een sticker 'TAXI' lijkt het. Zelfs in de meest afgelegen wijken komt om de minuut een 'taxi' voorbij! :) Er zijn een paar officiële taxi's die er redelijk uitzien en waar je wat beenruimte hebt. Maar er rijden heel wat meer kleine en Daewoo's (heul veul en oud! Volgens mij is die tent namelijk al minimaal 10 jaar failliet), Fiat Cinquecento e.d. rond. En stuk voor stuk zouden die auto's hier niet door de keuring komen :).
Maar goed, als ik een keer geen zin heb om te lopen, is het een prima alternatief én een hele ervaring op zich! Kris-kras knallen alle auto's door elkaar heen, met zijn vieren naast elkaar op een tweebaansweg, om van de meest rechtste 'baan' op het laatst naar links te schieten om zodoende de afslag niet te missen. En elke actie gaat gepaard met de welbekende zuid-Amerikaanse toeter, waarop iedere andere automobilist die het ziet (zonder er zelf last van te hebben) netjes terug toetert. Ze rijden hier rond met de hand continu op de claxon gepositioneerd. Maar zo was het in Ecuador ook af en toe :).
En ander alternatief is de 'bus'. Geen grote bussen zoals wij ze kennen, maar van zo'n minivans/schildersbusjes waar ze alles uitgesloopt hebben zodat er zoveel mogelijk man in gepropt kunnen worden als sardientjes in een blik. Met de bus kun je vervolgens voor 60 soloscent mee. Dat is zeg maar 15 eurocent...
Afgelopen week was het ook voor het eerst tijd om de was te doen, samen met Evelia zijn we zeker 2 uur bezig geweest, the old fasion way! Nog net niet met een wasbord, maar met een 'wasmachine' waarin je was langzaam ronddraait in een open trommel in koud water. Echt schoonmaken doe je met de hand én een half pak wasmiddel... Of misschien ruikt het nu vooral lekker 'schoon'. Maar goed, dat is ook wat waard :).
Na 10 minuutjes in de 'wasmachine' wordt alles overgeheveld naar een andere bak water, om het sop (en das best veel met een half pak waspoeder!) kwijt te raken. Daarna weer in een andere bak met wasverzachter (ook weer niet te zuinig! We zijn hier geen Hollanders zal ze wel gedacht hebben!?). Als laatste gaat alles in een langzaam draaiende 'droogtrommel' om nog een beetje meer water eruit te persen.
Daarna kan alles nog 1 a 2 dagen in de zon hangen. Bij het overhevelen van bak naar bak mag je alles elke keer uitwringen. Dus het is nog hard werken ook, met lamme poten als resultaat!
Al deze stappen herhaal je drie keer; eerst wit, dan licht, dan donker. Allemaal in hetzelfde water. De volgende keer breng ik het wel voor een paar soles naar een wasserette denk ik.
A) omdat ik lui ben
B) omdat ik mijn gastgezin hier er
niet mee wil belasten.
Het is onmogelijk de was te doen zonder hun hulp te krijgen. Trouwens ik heb van horen zeggen dat ik nog nooit een vrouw zal hebben gezien die zo blij wordt van vuile was als bij een wasserette hier. Dus waarom ook niet! :)
Stappen:
Wasserettes zijn niet duur, om over de taxi en bus dus maar niet te spreken. Het stappen kan zelfs gratis! Bij elke bar staan ze je binnen te lokken met vouchers voor gratis drank. Ik ben met een paar man van school, als echte Hollanders, dus drie keer langs elke tent gelopen om zo van al die gasten, per tent, drie keer een voucher te krijgen. Dan kan de kroegentocht beginnen, haha! Ik moet wel zeggen dat de eerste keer meteen de laatste keer is geweest. Wat een rotzooi is die gratis 'baco' zeg!
Nog nooit zo'n koppijn gehad, haha :). Of zou het door de hoogte (>3500 meter) komen? Of door slaapgebrek (1 uur slaap)? Hmm, om de echte oorzaak te vinden ga ik het principe van uitsluiten maar toepassen... Ik ben soms wat hardleers, zullen we maar zeggen :).
Aan die hoogte van 3500 meter kan ik weinig veranderen. De één uur slaap is wel geheel mijn eigen fout. Ik dacht bij binnenkomst bij het gastgezin aardig te zijn om met een bos bloemen voor Evelia (I) en een kadootje voor Evelia (II) aan te komen. Aardig? Vast (de bos bloemen heeft het wegens gebrek aan water niet lang gehouden), Slim? Nee! Ik had Evelia (II) een bal cadeau gegeven, dat wordt de volgende keer een boek!
De eerste twee dagen heb ik af en toe met haar en de hond met de bal gespeeld. De ochtend na het stappen (zaterdag, dus ik was vrij van school en klaar om lekker lang uit te slapen), stond ze al stuiterend met de bal om 6 uur 's ochtends voor mijn slaapkamer te wachten. En een stuiterende bal op een harde vloer is, met een kater en één uur slaap, uh, tamelijk... uh, vervelend! Pfff, het is lang geleden dat ik zo sacherijnig wakker werd, haha :).
De zon gaat hier om 17:30 onder, maar komt ook om 5:30 op. Dus start de dag rond die tijd in dit gezin. Gelukkig mag ik op een normale dag 'uitslapen' tot 7 a 7:30 uur, zodat ik precies op tijd ben voor ontbijt alvorens ik om 14.20 naar school moet :). Ach, alles went en tijdens mijn laatste baan was het niet anders. Afgelopen vrijdag stond ik bijvoorbeeld (vrijwillig) om 6:00 's ochtends op om ‘Paleta Frontón’ te spelen. Dat is een beetje zoals squash (dus tegen een muur) op een halve tennisbaan met een slaghout 1 tegen 1 of 2 tegen 2 te spelen.
Verder is het leven in het gezin erg gezellig met lekker eten en conversaties met handen en voeten. Cinthia kan redelijk Engels, maar is er weinig ivm haar werk in een hotel. De rest kan misschien enkele woorden Engels. Maar met handen, voeten en een woordenboek kom je best ver. Voor mijn gevoel heb ik in de eerste week school al behoorlijk wat geleerd.
School:
Waarschijnlijk heb ik tijdens mijn toelatingsexamen per ongelijk wat goeds gezegd en geschreven. Want zonder ook maar kennis van de basis qua grammatica of zelfs een werkwoord als 'zijn' (daar hebben ze in het Spaans twee varianten van) te kennen, mocht ik in een klas (van drie) beginnen met twee meiden die al een stuk verder zijn met hun Spaans dan ik. Hoewel ik grammaticaal snap wat ik geleerd heb, en het straks hopelijk ook kan toepassen, ben ik blij dat ik deze week gedegradeerd ben van, laten we zeggen, groep 5 naar groep 3. Nu leer ik tellen, het gebruik van de verschillende vormen van ‘zijn’ en andere basics.
Hopelijk kan ik aan het eind van mijn lessen hier groep 5 overslaan om nog een beetje van groep 6 mee te pakken: Het gebruik van de verleden tijd. Maar ach, de toekomst is toch veel belangrijker, dus zo erg is het niet als ik dat mis ;).
De komende drie weken zullen veelal meer van hetzelfde zijn, ik verwacht daarom niet dat ik heel veel te vertellen zal hebben. Mocht dat toch anders zijn, lezen jullie het vanzelf hier! Daarna gaat mijn Inca trek beginnen, daar kijk ik echt naar uit! Wel moet ik vooraf nog even gaan shoppen. Want het gaat kouder en waarschijnlijk natter worden dan ik dacht!
Ik hoop dat alles goed met jullie gaat, laat wat van je horen!
Hasta pronto!
-
13 Oktober 2010 - 17:14
Wouter Baeten:
Klinkt gaaf allemaal, kerel! Studeer ze -
14 Oktober 2010 - 09:10
Niek:
Hey Mark, leuke belevenissen daar! Veel dingen herkenbaar voor mij. Maar aan kleren wassen heb ik me nooit gewaagd ;). Hoorde van die vliegcrash bij Nazca, schrok even maar 'gelukkig' waren het Engelsen...Veel plezier en succes met je Spaans! -
14 Oktober 2010 - 10:37
Elles:
Wat een verhaal;)
Snel weer even skypen komende week. Wat is handig voor jou?
x -
14 Oktober 2010 - 10:38
Elles:
Wat een verhaal;)
Snel weer even skypen komende week. Wat is handig voor jou?
x -
14 Oktober 2010 - 11:23
Aniek:
Nou nou poeh poeh! Wat een verhalen, volgende keer in het spaans dan maar? Geniet ervan..... Hier is het inmiddels echt koud :( Best wel minder :( -
14 Oktober 2010 - 15:26
Mialenssen:
Zo zie je maar waar engeltjes weer goed in zijn.Bedankt ze maar namens mij.
Leuk om je belevennissen te lezen.
Felix en Bered zijn in het weekend geweest en we zijn in zondag naar de verjaardag vab Marco geweest, de kids hebben gezellig gespeeld.
verder alles oké
liefs pap en mam. -
20 Oktober 2010 - 12:59
(tante) Romilda:
Hoi kleine neef,
wat een belevenissen allemaal, je zult ondertussen wel ""overgegaan" zijn naar gr.6 Ha, Ha,Veel succes en kom goed weer terug.
-
20 Oktober 2010 - 16:30
Mark RB:
Hey man,
Goed om te lezen dat alles goed gaat en dat je het naar je zin hebt!!
Groeten,
Mark RB -
21 Oktober 2010 - 19:06
Willem:
Hey Mark,
Had eigenlijk afgelopen zaterdag een berichtje getypt, maar dat is niet doorgekomen. Zal wel door dat netwerk van Emile komen ;).
Maar goed, ik lees maar weinig over die andere dochter. En ik snap het ook niet helemaal wat je daar wel doet, waarom ga je nu Spaans leren, het is toch juist de bedoeling dat je je met je handen uit de voeten maakt. :)
Afgelopen zaterdag hadden we trouwens geland. En we waren niet eens opgestegen.... Zonder jou is dat toch niet hetzelfde. Ik 'miste' je anders nooit.
Veel plezier nog en zorg ervoor dat je op tijd terug bent voor de wintersport.
Groetjes,
Willem
P.S. Sorry voor de slechte woordgrappen -
23 Oktober 2010 - 12:19
Mike En Marloes:
Hey Mark,
Mooie verhalen kerel! Doe je goed. Lezen lekker weg en we blijven prettig op de hoogte van je bevenissen. We houden je in de gaten! ;-)
Nog veel avontuur ... -
30 Oktober 2010 - 20:36
Herman En Romilda:
Hoi Mark, wij willen je ffe feliciteren met je verjaardag. Dat wordt wel een ossefeest als je weer terug bent. Of ben je intussen al een schone dame tegen het lijf gelopen!!! -
31 Oktober 2010 - 07:56
Mike En Marloes:
Hey Mark,
Van harte gefeliciteerd kerel! Daar gaan we bij terugkomst er zeker eentje op drinken. Vermaak je!
Groeten, M&M -
31 Oktober 2010 - 07:59
Loes (melderslo):
hey Mark..
Kwam via hyves op deze site. Ik wil je van harte feliciteren met je verjaardag. Maak er een leuke dag van daar..
Groetjes Loes en Leon.. -
31 Oktober 2010 - 13:48
Patrick&Leonie:
Mark van harte proficiat met je verjaardag! We drinken er nog een op als je terug bent. gr. Patrick & Leonie -
31 Oktober 2010 - 19:39
Niek:
¡Hola Mark!
Ahora tienes que entender español facilmente, pore eso: ¡¡Feliz Cumpleaños!! Ya tienes 30 años, estas viejito!! ;) ¿Cuando vas a escribir mas aventuras y historias en tu weblog? ¿ Y que son tus planes? ¡Estamos curiosos! ;) .
Muchos saludos y abrazos, Niek, Tania y Julian. -
01 November 2010 - 22:46
Inkie:
He Mark,
Ben benieuwd of de afgelopen weken inderdaad van hetzelfde waren als hierboven beschreven. Hopelijk heb je gisteren toch een beetje het gevoel gehad, dat het jouw dag was....
Jammer dat ik je niet te pakken heb gehad via Skype.
Spreek je! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
