Vertrek, aankomst en Kruger Nationaal Park

Voorbereiding en vertrek

29 december,13:00 uur. Ons nieuw avontuur begint! Joshua en Thijmen brengen ons naar schiphol. Allebei druk met werk, hebben we (wellicht te) weinig tijd genomen om ons goed voor te bereiden. De tas gepakt, de laatste dag nog wat last-minute spullen gekocht (zoals de Lonely Planet) en we zijn op weg!

Met ongeveer de laatst beschikbare 4x4 wagen die we hebben kunnen boeken, gaan we van Johannesburg naar Kaapstad, zodat we in ieder geval het vervoer van onze aankomst en vertreklocatie geregeld hebben. Van de nog zachte Nederlandse winter gaan we naar hartje zomer in Zuid-Afrika waar het ook eens zomervakantie is. Dit hadden we bij het boeken van de tickets nog niet bedacht. We zijn dan ook enigszins bang voor overvolle campings en drukte op mooie locaties geworden.

Daarom hebben we besloten de eerste 5 dagen vast te laten leggen bij Zuidafrikaspecialist.nl waar we de auto al geboekt hadden. Daar zijn we wederom fijn geholpen, maar achteraf misten we soms toch wel praktische informatie zoals het advies om dag 2 en 5 écht vroeg (lees 4 uur i.p.v. 7 uur) op te staan vanwege de enorme afstanden die we moeten rijden. Dit is volgens hen nodig omdat er weinig tot geen plaats meer zou zijn op de campingsites in Kruger. Eenmaal daar lijkt er toch overal nog plek en waren de afstanden wellicht toch makkelijker in te delen geweest. Desondanks is het fijn te weten dat we in ieder geval terecht kunnen. Daarnaast heb je sowieso vooraf de reservering nodig om het park in te mogen. Ook hebben we zelf niet de rust en tijd gehad om dit allemaal vooraf goed uit te zoeken en zelf te regelen. Dus mooi dat de eerste 5 dagen geregeld zijn, maar gezien de ruimte op de campings, de geluiden die we van andere horen en onze eerste ervaringen van en op de wegen in de eerste dagen, besluite we om de rest van de reis volledig zelf te gaan regelen.

 
Aankomst en de eerste kilometers

Onze aankomst op het vliegveld van J-Burg op 30 december 2013 was volgens planning, daarna ging het even niet volgens planning. De transfer die inbegrepen zou zijn naar de autoverhuur, kunnen we niet vinden, dus bij de informatiebalie gaan ze voor ons bellen. Het duurt en het duurt. We worden van het kastje naar de muur gestuurd en uiteindelijk pakken we maar een gewone taxi en zijn we vrij snel bij de autoverhuurder om onze enorme 4x4-camper op te halen. De Toyota SRX met tent op het dak is fantastisch!! De controle en uitleg over de auto neemt de nodige tijd in beslag en na zo’n twee uur kunnen we beginnen met onze reis.

Vanuit de autoverhuurder hebben we nog net genoeg tijd (of eigenlijk niet, de aankomst is pikkendonker) om op tijd bij Elands Trout Farm aan te komen. Het links rijden went snel. De wegen zijn goed en het verkeer is redelijk rustig. De verkeersregels zijn wel wat anders: Bij een gelijkwaardige kruising moet iedereen stoppen en de eerste die stilstaat, mag als eerste weer rijen, denken we... Alleen de ruitenwisser en knipperlichten gebruiken we nog geregeld verkeerd. Als het regent gaan we rechtsaf en als we nar links of rechts willen, dan regent het…
In het donker moeten we de laatste kilometers rijden over een glibberige kleigrond. Halverwege staan we al dwars op de weg met onze auto. Gelukkig geen schade what so ever, maar wel even schrikken. Om acht uur zijn we dan eindelijk op het veld waar we wat eten voor onszelf kunnen maken en de tent kunnen gaan uitvouwen en onze eerste nacht in Zuid-Afrika kunnen doorbrengen. Ondanks dat we boodschappen gedaan hadden, misten we een aantal basis kampeerspullen, zoals WC papier, lucifers, afwasmiddel, een afwasborstel en theedoek. Kamperen is dus toch overal hetzelfde ;-).

Kruger National Park

De volgende ochtend gaan we op weg naar Kruger National Park. Om 7.40 zitten we al in de auto maar we hebben ook een lange weg af te leggen. Eerst nog een tussenstop voor de vergeten boodschappen om daarna op aanraden van onze buurman op de vorige camping de route een deel door het Kruger park te rijden in plaats van er omheen. We komen echter pas om 1 uur aan bij een gate en voordat we geluncht hebben en de entree hebben geregeld, is het bijna half drie eer dat we beginnen aan een tocht van zo’n vier uur door het park waarbij we voor half zeven op de camping moeten zijn, anders is de gate van de camping namelijk dicht! Dus we hebben letterlijk geen tijd te verliezen en moeten eigenlijk continu de maximaal toegestane snelheid van 50 kilometer per uur rijden om op tijd bij de camping te zijn en geen boete te riskeren.

Ondanks dat waren die eerste uren in het Kruger Park het meer dan waard! Hoewel we dus glink door rijden, hebben we ontzettend veel dieren gezien; zebra’s, giraffen, impala’s, olifanten, buffels, een cheetah die een impala lag te verorberen (!!!), wilde hond met kleintjes, kudu’s, water bucks, kingfishers, enz. Vijf minuten voor sluitingstijd (Damn, hadden we maar 5 minuten langer naar die cheetah gekeken!) komen we aan bij Punda Maria. We zetten de tent weer op en beginnen met koken. Nu wel in het bezit van de benodigde spullen .

We hebben de wagen openstaan, de tafel buitengezet en zien een tijdje later overal vieze insecten liggen. Ik til een plastic zak op achter in de auto en daar liggen ineens minimaal 5 tot 10 van die insecten, half dood, half levend met de vleugels verloren: Reismieren. Achteraf blijken dat termieten te zijn die door de regen hun kolonie verlaten om nieuwe te starten net zoals bij ons de vliegende mieren. Dit doen ze door een stuk te vliegen om daarna hun vleugels te verliezen en ergens de grond in te kruipen. Ze waren overal, meer op plaatsen waar geen grond was dan wel… Tientallen vleugels van meer dan een centimeter lang lagen in de auto, op de gezamenlijke WC’s, keuken, onze uitklapbare eettafel, enz. Echt smerig!!!

Oudejaarsavond hebben we verder doorgebracht bij de kikkervijver die aan de camping ligt (wat een herrie al dat gekwaak of beter gezegd gebrul!) . Ook dacht een vrouw daar een luipaard te spotten, maar met de verrekijker was al snel te zien dat het een tak met blaadjes bleek te zijn. Ook in het donker heeft de kijker zijn diensten al bewezen! Totaal gesloopt zijn we vroeg het bed ingedoken en hebben we ondanks de kikkers en reismieren prima kunnen slapen.

Daarna volgen nog 4 dagen in het park (1 t/m 4 januari). De eerste dag beginnen we direct met een giraffe familie, om daarna onszelf nog maar eens vast te rijden in de modder… Sta je dan, met een 4x4 geparkeerd midden in Kruger, daar waar je je auto niet uit mag, daar waar geen andere auto’s komen. Na veel zweten, balen, frustraties en nog een extra poging zijn we er uiteindelijk toch weer uitgekomen. Maar damn, wat kan een zand- of kleiweg met wat water verraderlijk zijn. Opletten dus! De rest van dag 2 en 3 hebben we onze ogen uitgekeken en honderden foto’s gemaakt van wat we de eerste dag gezien hebben en nog veel meer: steenbokjes, nyala’s, struisvogels, reigers, ooievaars, aapjes, wrattenzwijnen, schildpadden, krokodillen, nijlpaarden, gnoe’s, roofvogels (gieren, adelaars), marabu’s, verschillende loopvogels (frankelins, gompou, helmeted guinea fowl), duifjes, zwaluwen, een lelijke hornbill, en nog veel meer vogels in allerlei mooie kleuren en met lange staarten, enz, enz. we weten zeker dat we nog van alles vergeten of niet kennen.

Op een gegeven moment konden we weinig meer verzinnen wat we niet gezien hadden, naast Pumba, hadden we Timon (stokstraartjes) nog niet gezien en hadden we nog geen andere varkens gezien zoals het aardvark en het stekelvarken. Ook neushoorns zijn tot nu toe onzichtbaar. Maar vooral de katten en honden willen we nog zien: Hyena’s, luipaarden en leeuwen. Ondanks 2x om 4 uur opstaan, en bijna hele dagen gereden te hebben, lijken we die toch te gaan missen.

Op het einde van dag 3 zien we dan toch onze eerste neushoorns, echt gaaf! Vooral gaaf dat we ze zelf gespot hebben door goed te kijken, zoals we de meeste dieren wel zelf hebben gevonden. Een andere optie is om vooral te letten op andere stilstaande auto’s, wetende dat er dus iets zal zijn. Van wat we gezien hebben, hebben we dus de meeste zelf gespot omdat we of laat of vroeg op pad waren en vooral relatief weinig op de hoofdwegen gereden hebben. Dat is toch leuker dan aansluiten in een ‘file’. Er schijnen tegenwoordig zelfs sites of apps te zijn waarop bijgehouden wordt waar welke dieren gespot zijn, zodat je als een idioot door het park kan crossen om zo te kunnen zien wat je wilt zien. Erg jammer: Mensen rijden daardoor te hard maar ook rijden ze heel veel zomaar voorbij. Maargoed, wij hebben waarschijnlijk ook de helft van de dieren die te zien waren tijdens onze route, niet gezien. Zelfs olifanten en giraffen zie je met gemak over het hoofd of zijn van het ene op het andere moment verdwenen, zelfs als ze 1 meter van de weg staan of stonden.

De allerlaatste dag hebben we nog een morning walk gedaan door het park samen me twee guides en de vrouw van de hoofdguide. Ook dat was fantastisch! De geur van een mannetjesolifant die hitsig is, zullen we nooit vergeten! Een scherpe zurige geur en heel aanwezig.

Na de morning walk besloten we nog een laatste poging te wagen om een kat of hond te spotten. Nog voor we die keuze gemaakt hadden, ligt net buiten de camping site van Berg en Dal een luipaard in de boom. Helaas ver weg, maar toch met de verrekijker (wat is die al veel gebruikt!) redelijk te zien. Dit geeft ons weer extra energie om toch nog een poging te wagen op meer. In plaats van rechtsaf te slaan het Krugerpark uit, besloten we nog een keer een extra lus te maken en dus linksaf te slaan terug het park in. Wat een goede keuze is dat gebleken! In de eerste kilometer worden we meteen op onze wenken bediend: Een lui paard lag heel relaxed boven de hoofdweg van het park in een boom touristen te spotten “Canfood, Canfood, loads of meat in can!” moet hij gedacht hebben. Wij hadden hem nog niet gezien, maar wisten direct dat er iets moest zijn. Want we reden de grootste file / verkeersobstructie in die we in Kruger gehad hebben. Zeker 20 auto’s stonden bijna kris-kras onder de boom de weg te blokkeren. En terecht! Zo gaaf om zo’n beesie zo dichtbij te kunnen zien! De foto’s die we gemaakt hebben met een (tegenwoordig) simpele digitale camera (en helaas ook tegenwoordig kapotte digitale camera), kunnen zo National Geograpic in!

In de rest van de loop hebben we opnieuw veel gezien: een olifantenfamilie die de rivier oversteekt en naar boven klautert, giraffen, buffels, neushoorns, zebra’s, wrattenzwijntjes enz. Maar het was tijd voor ons afscheid van al deze natuurpracht. Voor de uitgang stonden er 9 giraffen ons uit te zwaaien. Helaas was net onze camera kapot gegaan en konden we vanaf dat moment niets meer vastleggen… Erg balen, maar aan de andere kant zijn we blij dit in ieder geval allemaal vastgelegd te hebben! Voor de zekerheid en met de ervaring van eerdere reizen hebben we in Swaziland meteen alles maar dubbel opgeslagen: Weggeschreven op DVD, in Mark zijn telefoon en op ons laptopje. Niet dat het nodig is, want het staat hoe dan ook in ons geheugen gegrift.