Royal Natal en Drakensberg NP

Vandaag (07-01-2014) gaan we naar Drakensberg National Park. Onze eerste tussenstop is in Ladysmith een klein dorpje, maar het ligt nu eenmaal op het tijdstip dat we willen lunchen. Wellicht hebben we hier onze eerste verkeersboete te pakken als een stoplicht sneller op rood springt dan wij een keuze gemaakt te hebben: rechtdoor of rechtsaf.

Het was even zoeken naar Sonia Pizza aangezien ze haar naam en eigenaar had veranderd, maar het was het zoeken waard. De enige lekkere pizza die we in Zuid Afrika hebben gehad en zullen gaan krijgen. Elke andere pizza moet je zoeken onder een dikke laag cheddar kaas. Ook de espresso was on Zuid-Afrikaans lekker en hebben we ook weinig meer gezien. Kortom een prima lunch. Heerlijk! Na de lunch ben ik nog naar de kapper geweest. Mijn haarbos is inmiddels meer dan verdubbeld, dus daar moet wat aan gebeuren. Voor het eerst sinds mijn reis in Zuid Amerika ben ik weer bij een kapper en net als toen is het weer gezellig.

Dit keer zijn we bij een grote Indische kapper die zegt zeven talen te spreken en wiens moeder er 15 sprak. Weer lekker fris en fruitig lopen we 10 minuten later de zaak weer naar buiten. Met een snoepje waar geen ontkomen aan was. Een snoepje wat we een paar dagen later toch hebben geprobeerd, maar eigenlijk niet echt te beschrijven is, behalve dat de smaak me wel ergens bekend van voor kwam… en toch lekkerder was dan het eruit zag.

Ons laatste doel in Ladysmith was om ons fototoestel te repareren of te vervangen. We hebben uren Rondgezocht bij en naar verschillende winkels. Vooral dat laatste heeft meer tijd gekost omdat winkels niet meer waren waar ze zouden moeten zijn of wij niet waren, waar we zouden moeten zijn . Helaas is het ook hier niet gelukt. Niet zozeer omdat het zoals in Swaziland belachelijk duur was, maar vooral omdat er weinig keus is. De meeste camera’s werken op AA batterijen, kenden maximaal 5x zoom of hadden een ander geheugen dan een (micro) SD kaart. Eenmaal een keus (eigenlijk de enige interessante) gemaakt, bleek het model in de winkel de laatste op voorraad te zijn en de korting van 20 euro was niet voldoende om een putje die in de lens zat te compenseren. Dus besloten we de rest van de vakantie met mijn telefoon vast te gaan leggen.

Terug de auto in zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming: Royal Natal National Park. Onderdeel van Drakensberg; de bergketen die de grens vormt tussen het oosten van Lesotho en Zuid Afrika (Lesotho ligt als land geheel in Zuid-Afrika). Op de (erg mooie) camping komen we tegen het donker aan, gelukkig is ook hier weer voldoende plek en vinden we een mooie plek aan de rand van de camping onder grote bomen waar veel geluid uit of achter vandaan komt. Veel vogels komen ons bezoeken, waaronder een African Hooper. Ook is er ’s morgens een bush bock, een soort hertje, maar dan in bok-vorm op bezoek. Verder hebben we nog bij binnenkomst een soort otters of ratten gezien en zien we weer een hele familie baboons op weg naar de start van onze wandeling die we deze dag gepland hebben.

Een wandeling naar Tukema Gorge. Van waaruit je de op 1 na hoogste waterval (948 meter, wel in 5 etages. Dus of hij officieel meetelt vraag ik me af) moet kunnen zien. De wandeling gaat bovenverwachting (na onze korte wandeling in Swaziland) lekker en is erg mooi. Langs een rivier af kom je steeds dichter bij de Gorge waar de bergwanden steeds hoger worden en dichter bij komen. Helaas heeft het de afgelopen dagen (waaronder vannacht) flink geregend en staat het water hoog. Elk stroompje wat we tijdens de wandeling tegenkomen, wordt ook steeds hoger. De eerste komen we via stenen prima droog over, bij de tweede halen we al een nat voetje, om bij de derde al via boomstammen, takken en stenen echt een flinke stroom over te moeten steken. Helaas houd het daarna op. De 4e stroom is een flink stromend riviertje waar je tot knieën of hoger het water doormoet. Op zich hadden we vast verder gekund, maar niet wetende wat er daarna nog volgt, hebben we besloten hier de wandeling te stoppen en ommekeer te maken. Erg jammer van het gemiste uitzicht…. Maar safety first.

Op het punt waar we gestopt zijn hebben we onze lunch gepakt en waren intussen twee andere stellen gekomen die ook de oversteek niet waagden. Ook stond er een Duitse vrouw alleen achter gelaten door haar man en wat vrienden die de oversteek wel gemaakt hadden en na onze lunch al zeker een uur,of misschien al richting twee uren weg waren. Hopelijk zijn ze veilig teruggekeerd met mooie verhalen. Maar om nou iemand zo achter te laten en uren te laten wachten lijkt me ook niet relaxt.

Op onze weg terug begon het zonnetje langzaam te schijnen, zijn we ons in gaan smeren om ons hiertegen te beschermen maar waren we al te laat. Dus ook als het volledig bewolkt is en zo nu en dan wat miezert, kun je je hier prima verbranden!

Na de wandeling besluiten we niet zoals voorgenomen nog een nachtje op de camping te verblijven maar toch weer door te rijden naar een andere camping in het Drakensberg gebied. Twee uur later komen we dan ook aan bij Inkosana. Een backpackers met enkele plaatsen om onze auto/tent op te zetten.

Langzaam aan lijkt het erop dat elke plaats hier minimaal gewoon goed en mooi is: Veel ruimte, veel groen, mooi uitzicht. Heerlijk! We schrijven ons in voor het avondeten en pakken ondertussen een biertje om van de laatste zonnestralen te genieten. Na het douchen schuiven we aan en zitten we met een man of tien aan tafel. Onze host heeft een maaltijdsoep (bruinen bonen) gemaakt met vers gebakken brood en de keuze uit drie salades. Prima allemaal, vooral gezien de prijs. Als verrassing sloten we af met heerlijke brownies met slagroom zodat de maaltijdervaring van prima naar helemaal top ging!

Aan tafel hebben we gezellig gekletst met een Nederlands stel die er ook een aantal weken aan het rondreizen waren. De eigenaar (een lieve man, of iets meer respectvol gezegd: een alleenstaande overgeorganiseerde stotterende autist) heeft ons de volgende ochtend relaxt uitgebreid tips en route opties gegeven die allemaal leuk klonken, interessant en prima te doen waren, route opties die we dan ook niet gevolgd hebben.

Het begin nog enigszins wel, want de Sani pass staat na zijn beschrijving definitief op onze planning en dus rijden we naar een backpackers die hij ons aanraad en ligt op de voet van de berg waar deze pass overheen loopt. Eenmaal de pass over trekken we weer ons eigen plan omdat de drang om te gaan duiken toch hoog blijkt te zijn en de Lonely Planet weinig opties meer geeft na de zuidkust onder Durban Daaronder hebben delen van de kust namen als ‘The Wild Coast’ en ‘The Shipwreck Coast’ en dat lijkt weinig goeds te beloven als het op duiken aankomt (Hoewel wrakduiken natuurlijk weer een paradijs op zich kan zijn).

Aangekomen op de voet van de Sani pass, bij Sani Backpackers, hebben we weer even lekker eigen tijd. De zon schijnt, een heerlijk zwembadje ligt naast het gebouw, dus een prima locatie om niets te moeten. Wel is het halverwege onze reis tijd om een wasje te doen, helaas is er geen wasmachine of wasgelegenheid. Maar aangezien we Lesotho ingaan en geen idee hebben waar en wanneer we de volgende keer een wat langere stop maken, besluiten we hier maar snel even op de hand de was te doen. Op het moment dat goed begonnen zijn en alle kleren nat hebben en op aan het hangen zijn, komen uit de bergen donkere wolken over en begint het keihard te regenen. Snel de lijnen leeg, de net opgezette tent weer ingeklapt, springen we in de auto om deze hoosbui over te laten waaien. Misschien een half uurtje later is het weer droog en komen de eerste zonnestralen het wolkendek door. Direct is het weer warm, dus meteen gaan we de was weer uithangen en lekker in het zonnetje lezen om daarna nog even het badje in te duiken. Toch nog die relaxte middag die we gepland hadden!

Helaas wel van korte duur, want een uurtje na de vorige onweersbui, kwamen opnieuw donkere wolken over. Dus opnieuw halen we de was af, maar zijn we te laat/lui om de tent in te klappen die dus nu wel nat regent. Ook na deze bui komt de zon weer door en besluiten we te gaan koken. Opnieuw gebeurd weer precies hetzelfde.

Tot 3 keer toe hebben we kort, maar ontzettend heftig onweer (bliksem en donder komen echt tegelijk) met de meer dan nodige regen. Onweersbuien om bang van te worden. Ook ’s nachts horen en zien we het nog flink te keer gaan. Of met al deze regen de Sani pass begaanbaar is en hoe het weer zal zijn, vragen we ons af. Maar dat gaan we morgen ondervinden!